به گزارش پیام خانواده؛ سخنرانی اخیر مقام معظم رهبری در دیدار با جمعی از زنان حول دو محور کلی نقش زن در خانواده و فعالیت اجتماعی و سیاسی زن بیان شد که می توان گفت «خانواده» نقطه مرکزی این دایره بزرگ است و از دیدگاه رهبری شرط انجام «هر نوع» فعالیتی توجه به بحث خانواده است؛ کما اینکه در دیدار اخیر خود «خانواده» و «مراقبت از خطر جاذبه‌های جنسی» را دو شرط اساسی هر نوع فعالیت اجتماعی برای زنان برشمردند و نسبت به انهدام خانواده در غرب هشدار دادند. از سوی دیگر این سخنرانی دربرگیرنده مسائل مهم دیگر اعم از لزوم تحقق «عدالت جنسیتی» و چرایی قائل شدن اسلام به عدالت و نه برابری، برابر بودن زن و مرد در مسئله کرامت و ارزشهای انسانی، لزوم دخالت زنان در امور سیاسی نظیر انتخابات، حضور بدون محدودیت زنان در مناصب مختلف با رعایت امر شایسته سالاری، غافل نشدن زنان از خانه داری و تربیت فرزند و در عین حال کمک مردان در انجام کار منزل و لزوم تدوین مجازاتی سخت برای خشونت خانگی علیه زنان نیز بود.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در بخش دیگر از سخنان خود با اشاره به مفهوم عدالت یعنی قرار دادن هر چیز در جای خود، وظایف اختصاصی زن مانند فرزندآوری و پرورش فرزند را متناسب با ساخت روحی، جسمی و عاطفی زن خواندند و گفتند «اگرچه وظایف خانوادگی زن و مرد متفاوت است اما حقوق خانوادگی آنها بنا بر تصریح قرآن کریم یکسان است.
ایشان شرط حضور زنان در مشاغل را محروم نشدن آنها از مشغله اساسی زنانه یعنی خانه‌داری و فرزندآوری و مادری خواندند و در عین حال گفتند: البته این وظایف قابل جمع است همچنانکه زنان نخبه و موفقی را در بخش‌های علمی و اجرایی می‌شناسیم که فرزندان خوبی نیز تربیت کرده‌اند.
از سوی دیگر به زعم رهبری «این تصور که کارِ خانه از قبیل پخت و پز و شستشو وظیفه زن است، کاملاً غلط است و در خانواده کارها باید با تفاهم انجام شود همچنانکه برخی مردها هستند که در کار خانه به زنان کمک می‌کنند.»
مهدی تکلو پژوهشگر مطالعات جنسیت و جامعه می گوید که به لحاظ فقهی و شرعی انجام امور اجرایی خانه وظیفه زن نیست.
وی معتقد است «باید تفاوتی بین تربیت فرزند و نگهداری فرزند قائل بود. تربیت فرزندی که مد نظر اسلام است و اندیشه اسلامی که به زن تکلیف می‌کند این است که زن به واسطه اینکه اتصال و کانال عاطفی شدید با فرزند دارد بیشترین اثرگذاری بر او را دارد. از این رو اگر قرار باشد فرزند تربیت شود با پرداختن زن به خودش اتفاق می‌افتد. وقتی زن بر روی تعالی و رشد خود کار می‌کند و اتصال عاطفی و قلبی و روحی با فرزند را حفظ می‌کند این فرزند تربیت می‌شود. برای مثل اگر می‌خواهیم فرزند شجاع شود همین کافی است که در اتمسفر یک زن شجاع قرار داشته باشد. این تکلیف اسلام به زن است که کاملا در راستای امکانات و ظرفیت‌های زن است و از طرفی ناظر به کمال زن است. اما آنچه به لحاظ نظام معرفت دینی تکلیف زن است تنظیم کردن اراده است. خانه یک جنبه مادی دارد که کارهای خانه است و یک جنبه معنوی معطوف به حال و هوا و اتمسفر دارد. آن خانه داری که در اندیشه رهبری مطرح می‌شود جنبه مدیریت عاطفی، مدیریت معنوی و مدیریت افق‌ها و حب و بغض‌ها است. این دقیقا در راستای حفظ استقلال زن است.
تکلو همچنین تاکید می کند «خانه‌داری، انجام کارهای اجرایی خانه نیست بلکه این امر سنت شرقی و متحجرانه است که تصور می‌کند انجام این امور لزوما هنر و استعداد است درحالی که انجام امور اجرایی خانه نظیر شستن و پخت و پز لزوما تکلیف زن نیست. در واقع آرامش، گرمابخشی و تعیین حرکت‌ها و اراده‌ها بر عهده زن است چراکه این استعداد در نظام شخصیت زن است. نظام شخصیت و هویت زن که این مختصات را در اندیشه رهبری دارد باید تبدیل به گفتمان و باور فراگیر و عمومی شود در غیر این صورت هنوز تصورات و انتظارات از زن تصوراتی غیر از این مورد است.»
بنا بر این گزارش، تحقق عدالت جنسیتی، حضور زنان در موقعیت‌های تصمیم ساز کشوری، جلوگیری از ظلم به زن با تصویب قوانین و مجازات‌های سخت و اهمیت حفظ خانواده از جمله مهم ترین نکات کلیدی سخنان رهبری در دیدار اخیر با جمعی از زنان است. سخنان یاد شده درحالی است که به زعم فعالان حوزه زنان هنوز با تحقق کامل عدالت جنسیتی فاصله داریم و شاید یکی از علل آن که مهمترین علل نیز هست، نبود یک وفاق جمعی در خصوص تحقق عدالت جنسیتی است. به طوری که هنوز برخی مسئولان و متولیان حوزه زنان در به کار بردن لفظ «عدالت جنسیتی» احتراز دارند و زنان برای حضور در مراتب بالاتر با سقفی به اصطلاح شیشه‌ای مواجه‌اند. از سوی دیگر تصویب لایحه «امنیت زنان» همچنان بلا تکلیف است و همچنان هستند افرادی که منکر ظلم به زن می شوند؛ از آنجا که این موارد می تواند به تحکیم خانواده کمک کند و سخنان رهبری فصل الخطاب است، ضرورت دارد متولیان امر برای تحقق مولفه‌های یاد شده فکری عاجل داشته باشند.