به گزارش پیام خانواده تلاقی ماه مبارک رمضان با نوروز امسال سبب شد تا فیلم‌های زیادی متقاضی اکران در این بازه مهم نباشند؛ در عوض بیش از ۱۰ فیلم از همان روزهای پایانی اسفندماه، نام خود را به‌عنوان متقاضی اکران عیدفطر ثبت کردند. فیلم‌هایی که برخی از آنها، جزو آثار پرمخاطبی هستند که می‌توانستند اکران فطر امسال را به مهم‌ترین اکران امسال تبدیل کنند. آنچه اما به‌عنوان خروجی شورای صنفی نمایش تحت عنوان بسته اکران فطر مطرح شد، چیزی بود که شاید کسی قادر به حدس آن نبودند. این شورا اسامی ۴ فیلمی را اعلام کرد که بهتر بود در ماه‌های محرم و صفر نمایش داده شوند تا اکران فطری که امسال در یک زمان مناسب، می‌توانست گیشه سالانه سینمای ایران را تضمین کند.
فیلم‌هایی برای بازه طلایی فطر انتخاب شده‌اند که شاید بهتر بود با آغاز ماه محرم، به روی پرده می‌رفتند تا اینکه بخواهند در این زمان مهم، کرسی‌های سینمای ایران را اشغال کننددر این ترکیب ۴ فیلمی، هیچ اثری از فیلم کمدی نیست و این خود، بزرگ‌ترین علامت سوال برای این انتخاب است. یعنی درست در زمانی که سینمای ایران توانسته بود با اکران نوروزی، یک غافلگیری بهینه را برای گیشه به همراه داشته باشد، این انتخاب‌های نادرست، جلوی فربه شدن اقتصاد سینمای ایران را گرفت. این شورا باید توضیح دهد، چگونه و بر اساس کدام مهندسی منطقی و دلسوزانه‌ای به چنین ترکیبی رسیده و ترجیح داده که اسامی بزرگی که برای اکران فطر مطرح بود را کنار گذاشته تا به این فهرست عجیب برسد.
اگر حتی انتخاب‌هایی متوسط برای اکران فطر در نظر گرفته می‌شد، همین گیشه بهار سینمای ایران می‌توانست به اندازه دوسوم گیشه سال ۱۴۰۱ سینماها بفروشد و دیگر چشم تمام سینما، صرفا به کمدی فسیل نباشد بلکه سه تا چهار فیلم، پابه‌پای فسیل، پیشران گیشه بهاری بودند و می‌توانستند فروش سینمای ایران را در همین فصل نخست، به مرز ۳۰۰ میلیارد تومان برسانند.
همواره اکران‌های مهم سال نظیر نوروز و فطر، به نمایش آثار کمدی زنده هستند. پس از اتفاقی که برای اکران نوروز رقم خورد و تنها یک فیلم کمدی برای این بازه در نظر گرفته شد، حالا شاهد هستیم که هیچ فیلم کمدی برای دیگر اکران طلایی امسال در نظر گرفته نشده است. آن‌هم در شرایطی که چند فیلم کمدی، متقاضی نمایش در اکران فطر بودند. حالا یا باید نتیجه گرفت که گروهی، از حیات نسبی سینمای ایران در اکران نوروزی، خشمگین شده و خواستار توقف روند رو به رشد استقبال مخاطبان از سینما شده‌اند و یا اینکه گروهی درصدد هستند تا فسیل، بدون رقیب، یکه‌تاز سینماها باشد و تا این فیلم از کف نیفتاده، کمدی مهم دیگری به روی پرده نرود؟
دورنمای سینما همچنان در انتظار امید
اکران عیدفطر امسال، مهم‌ترین فرصت نمایش امسال بود که به فیلم‌ها اجازه می‌داد از اواخر فروردین تا اواخر تیرماه، یک نمایش ویژه را تجربه کنند. این زمان، فرصت مناسبی بود تا با ایجاد یک دوقطبی میان آثار کمدی پرمخاطب و البته سینمای اجتماعی، گیشه را به یک بهره‌وری درست رساند اما در کمال تعجب شاهد آن هستیم که فیلم‌هایی برای این بازه طلایی انتخاب شده‌اند که شاید بهتر بود با آغاز ماه محرم، در اواخر تیرماه، به روی پرده می‌رفتند تا اینکه بخواهند در این زمان مهم، کرسی‌های سینمای ایران را اشغال کنند.
یک مقایسه ساده میان جنس فیلم‌هایی که برای اکران فطر سالیان اخیر انتخاب شده با فیلم‌هایی که قرار است امسال در این بازه مهم نمایش داده شود، تکلیف همه چیز را روشن می‌کند.
با این حال اما باید امیدوار بود که دوستداران فرزاد فرزین، ترغیب شوند تا به تماشای آهنگ دونفره بنشینند. علاقمندان به سینمای دفاع مقدس، به تماشای دسته دخترانی بنشینند که در جشنواره فجر چندان تحویل گرفته نشد. کودکان و نوجوانان به همراه خانواده‌هایشان به سالن‌های اولین تجربه کارگردانی پسر ساموئل خاچیکیان بزرگ یعنی بابا سیبیلو رهسپار شوند و دوستداران سینمای اجتماعی نیز فرصت تماشای سه‌کام حبس را از دست ندهند.
یعنی در شرایطی که تصور می‌شد قطار استقبال از سینما، روی ریل دینامیکی به حرکت درآمده است، حالا با این انتخاب‌ها، باز دورنمای این سینما به «ای‌کاش» و «امیدواریم» رسیده است. وضعیتی که پس از ۴۵ سال، قطعا برازنده و زیبنده سینمای ملی ما نیست.