به گزارش پایگاه خبری پیام خانواده؛ به نقل از آرشیو نیوز، فرزندآوری به‌عنوان یک نیاز فردی و مسئولیت اجتماعی و ملی، در بسیاری از جوامع مورد توجه قرار گرفته است. کاهش نرخ تولد در کشورها می‌تواند به تدریج منجر به پیری جمعیت شود که این مسئله به افزایش تقاضا برای خدمات بهداشتی و درمانی، به‌ویژه در زمینه مراقبت از سالمندان منجر خواهد شد.

مادر بودن جایگاه والایی در خانواده دارد و مقام معظم رهبری نیز از این موضوع به‌عنوان یک افتخار یاد کرده‌اند. ایشان می‌فرمایند: «مسأله بسیار مهم، ارزش معنوی مادری است… این خیلی بااهمیت است، خیلی باارزش است.» این دیدگاه نشان‌دهنده اهمیت نقش مادران در تربیت نسل آینده و تأثیر آن بر جامعه است.

ازدواج به موقع و فرزندآوری در سنین مناسب از ضروریات افزایش جمعیت به شمار می‌رود. با این حال، سوالاتی وجود دارد که چرا برخی افراد تمایل به داشتن فرزند را کاهش داده‌اند. در حالی که طبیعت انسان به فرزندآوری گرایش دارد، عواملی همچون فشارهای اقتصادی، تغییرات فرهنگی و اجتماعی، و نگرانی‌های شغلی می‌توانند بر این میل تأثیر بگذارند.

آسیب‌های ناشی از تک‌فرزندی باید به‌طور جامع بررسی شود. این آسیب‌ها نه تنها بر فرد بلکه بر جامعه نیز تأثیر می‌گذارد. بنابراین، لازم است که با همکاری فعالان حوزه جمعیت و خانواده، راهکارهای مؤثری برای تشویق فرزندآوری ارائه شود تا از چالش‌های ناشی از پیری جمعیت جلوگیری گردد.

راهکارهای مختلفی برای تشویق فرزندآوری وجود دارد. دولت‌ها و نهادهای اجتماعی می‌توانند با ارائه سیاست‌های مالی و اقتصادی حمایتی، مانند پرداخت یارانه‌های خانوار، کمک‌های مالی برای تأمین مسکن، و کاهش مالیات برای خانواده‌های دارای فرزند، به این هدف دست یابند. همچنین، ایجاد شرایط مناسب برای والدین شاغل، مانند مرخصی زایمان و پدرانه، ساعات کاری منعطف و تسهیلات نگهداری از کودکان، می‌تواند به افزایش نرخ تولد کمک کند.

دسترسی به خدمات بهداشتی رایگان، آموزش‌های باروری و پیشگیری از بارداری نیز می‌تواند به زوج‌ها کمک کند تا تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند. ترویج فرهنگ حمایت از خانواده و کودکان از طریق رسانه‌ها و برنامه‌های آموزشی نیز می‌تواند نگرش‌ها را تغییر داده و افراد را به فرزندآوری ترغیب کند.

در نهایت، فرزندآوری یکی از ارکان اصلی پویایی جامعه است و تأثیر عمیقی بر جنبه‌های مختلف اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی دارد. کاهش نرخ فرزندآوری می‌تواند تهدیدهایی برای تعادل جمعیتی، رشد اقتصادی و حفظ فرهنگ و هویت اجتماعی ایجاد کند. بنابراین، ضرورت دارد که دولت‌ها و نهادهای اجتماعی با اتخاذ سیاست‌های مناسب، شرایطی را فراهم آورند که افراد به فرزندآوری تشویق شوند و این فرآیند به یک موضوع پایدار و بلندمدت تبدیل گردد.