ستوان‌سوم شهید رضا پارسا مقدم از اهالی شهرستان تویسرکان، در طول زندگی کوتاه اما پربارش، دو بال داشت: مجاهدت در خط مقدم دفاع از آسمان ایران و خدمت در جبهه هنر مقاومت.
رضا در بهمن ۱۳۹۰ به جمع مدافعان پدافند هوایی ارتش پیوست و در گروه پدافند هوایی فردو به‌عنوان متخصص اطلاعات و مخابرات خدمت می‌کرد. چهره‌ای خندان، اخلاقی نرم، روحیه‌ای صبور و دلی بی‌کینه، تصویر همیشگی از او در ذهن همرزمانش بود. تلاش خستگی‌ناپذیر، هوش سرشار و استعدادش در زمینه‌های مختلف، او را به نیرویی فعال و محبوب در میان دوستان و همکاران تبدیل کرده بود.
اما رضا فقط یک نظامی نبود؛ او هنرمندی دغدغه‌مند بود که عشق به اهل‌بیت(ع) را با هنر نمایش پیوند زده بود. هر سال در ایام فاطمیه، در سوگواره نمایشی کوچه بنی‌هاشم هم به‌عنوان بازیگر و هم به‌عنوان خادم حضور می‌یافت و صحنه را به محلی برای روایت مظلومیت خاندان پیامبر(ص) تبدیل می‌کرد. دوستانش می‌گویند: «رضا همزمان در دو جبهه می‌جنگید؛ یکی در خط مقدم دفاع از وطن و دیگری در میدان هنر و فرهنگ مقاومت.»
این افسر فداکار و پدر مهربان، در کنار تمام مسئولیت‌های سنگین نظامی، زندگی خانوادگی گرم و صمیمی داشت. هیچ‌گاه از کمک به همسر و فرزندش دریغ نمی‌کرد و خانه را با لبخندهای همیشگی‌اش پر از آرامش می‌ساخت.
سرانجام در ۲۵ خرداد ۱۴۰۴، هنگامی که مأموریت دفاع از آسمان کشور را بر عهده داشت، در حمله ناجوانمردانه رژیم صهیونیستی به گروه پدافند هوایی فردو، به آرزویش رسید و به جمع شهدای مدافع وطن پیوست. پیکر مطهرش در گلزار شهدای قم آرام گرفت، اما یاد او همچنان با دو صفت «مدافع وطن و هنرمند مقاومت» در ذهن‌ها زنده است.