به گزارش پایگاه خبری پیام خانواده؛ امیر علیجانی تولیدکننده صنعت اسباب‌بازی در گفت‌وگو بامهر، با اشاره به وضعیت این صنعت گفت: مهم‌ترین مشکلات و چالش‌های فعلی ما شامل تأمین مواد اولیه و نبود اتحادیه تخصصی برای صنف اسباب‌بازی است. در حال حاضر صنف تولید اسباب‌بازی هیچ اتحادیه‌ای ندارد که بتواند به صورت منسجم مسائل را مدیریت کند.

وی با اشاره به اینکه یکی از بزرگ‌ترین رقیبان ما چین است، گفت: کافی است کوچک‌ترین فرصتی برای محصولات چینی در بازار ایران فراهم شود تا به سرعت تولیدات داخلی در این حوزه تحت‌الشعاع قرار می‌گیرند. مواد پلیمری و پلاستیک تولید داخل ایران هم وجود دارد و هزینه‌های کارگری در مقایسه با سایر کشورها خیلی بالا نیست، اما با این حال نمی‌توانیم به راحتی با چین رقابت کنیم. تنوع گسترده محصولات چینی به‌قدری است که مشتریان و مغازه‌داران را به سمت کالاهای وارداتی جذب می‌کند.

این تولیدکننده گفت: برای حل این مشکلات، پیشنهاداتی وجود دارد. اولین و ضروری‌ترین اقدام ایجاد یک شهرک صنعتی اختصاصی برای تولید اسباب‌بازی و بازی‌های فکری است تا هزینه‌ها کنترل شوند و فعالیت‌های تولیدی تمرکز بیشتری پیدا کنند. همچنین تشکیل اتحادیه تخصصی می‌تواند گام بزرگی در مسیر حل چالش‌ها باشد و بسیاری از فرآیندهای اداری و سیستماتیک را تسهیل کند.

وی افزود: ما یک انجمن داریم به نام انجمن تولیدکنندگان که بیشتر اعضای آن پیگیر مسائل مربوط به شهرک صنعتی هستند. حدود دو سال است که تلاش می‌کنند اما هنوز هیچ نتیجه‌ای حاصل نشده و هیچ اقدام خاصی انجام نگرفته است. وزارت صمت باید حمایت کند یا بخشی از یک شهرک صنعتی را در اختیار ما بگذارد یا یک شهرک صنعتی برای ما راه‌اندازی کند.

علیجانی گفت: موضوع قاچاق هم موضوع پیچیده‌ای است و عملاً جلوگیری کامل از آن ممکن نیست. نمی‌توان نادیده‌اش گرفت چون تأثیرات خودش را دارد. البته به دلیل هزینه‌هایی که برای قاچاق وجود دارد، به‌ویژه در زمینه اسباب‌بازی که جنس حجیمی بوده کمی از صرفه اقتصادی آن کاسته شده است. مثلاً در سال‌های اخیر فردی که کالای قاچاق را تا گمرک بیاورد و به تهران تحویل دهد، شاید بابت هر کارتن شش تا هفت میلیون تومان دریافت کند. اگر بخواهیم این مبلغ را روی هر عدد کالا حساب کنیم، برای یک کارتن با ۱۰ قلم جنس، نزدیک به صد هزار تومان هزینه قاچاق هر کدام می‌شود. این موضوع هزینه را بالا می‌برد و صرفه اقتصادی قاچاق این اقلام را کاهش می‌دهد. البته به این معنا نیست که قاچاق حذف شده باشد. اگر کالایی کوچک، سبک یا ارزان باشد، ممکن است همچنان قاچاق آن مقرون‌به‌صرفه باشد و مورد توجه قرار گیرد.

این تولیدکننده گفت: مسئله ما بسیار بنیادی و زیرساختی است. ما خودمان تولیدکننده محصولات پتروشیمی و مواد اولیه پلاستیک هستیم، اما قیمت‌ها به گونه‌ای است که باید خریدهای‌مان را با نرخ‌های جهانی انجام دهیم. این موضوع رقابت را برای ما تا حدی دشوار کرده است. از طرفی موضوع کمبود نیروی کار هم به معضلی جدی تبدیل شده است، مخصوصاً بعد از بازداشت و اخراج بخشی از مهاجران، تقریباً همه همکاران من با مشکل نیروی کار مواجه هستند.

علیجانی گفت: وقتی با سایر تولیدکنندگان صحبت می‌کنم، اکثراً بر این باور هستند که تولید دیگر صرفه اقتصادی ندارد و بسیاری به گزینه‌های دیگری فکر می‌کنند. اما با این حال لذتی که در امر تولید وجود دارد واقعاً در هیچ چیز دیگری نمی‌توان یافت. این حس که بخشی از یک زنجیره تولید باشی و به عبارتی نان بر سر سفره یک مجموعه ببری، برای من فوق‌العاده جذاب است. حداقل برای خودم، این لذت وجود دارد که همیشه دوست دارم چیز جدیدی را تجربه کنم، محصولی تولید کنم و بازخورد بازار را مشاهده کنم.