34

دکتر اردشیر بهرامی در بخشی از سلسله مباحث خود با عنوان «رهایی از درد، نه زندگی (قسمت اول)»، تلویحات عمیق پشت تصمیم به خودکشی را تشریح کرد و تأکید نمود که افراد در واقع به دنبال پایان دادن به زندگی نیستند، بلکه هدف اصلی‌شان «رهایی از دردهای طاقت‌فرسا» است. بهرامی، احساس بی‌ارزشی، سربار بودن و ناتوانی در ادامه دادن را محرک‌های اصلی این یأس سیاه دانست و از مخاطبان خواست تا این پیام حیاتی را برای کمک به نجات جان هم‌وطنان به اشتراک بگذارند.

به گزارش پایگاه خبری پیام خانواده؛ در یک پیام هشداری که با هدف ارتقای آگاهی عمومی درباره سلامت روان منتشر شده است، دکتر اردشیر بهرامی، روانشناس و فعال حوزه پیشگیری از خودکشی، به تشریح چرایی ریشه‌ای تفکر به خودکشی پرداخت.

دکتر بهرامی در این قسمت از سخنان خود که با هشتگ‌هایی چون #امید و #پیشگیری_از_خودکشی منتشر شده، عنوان کرد: «آدم‌ها نمی‌خواهند بمیرند؛ آنها در اصل نمی‌خواهند به زندگی خود پایان دهند، بلکه می‌خواهند از درد رهایی یابند.»

وی با تفکیک میان عمل (خودکشی) و انگیزه درونی، تأکید کرد: زمانی که فرد به مرحله‌ای از تنهایی، خستگی مفرط و کلافگی می‌رسد که خود را «سربار خانواده یا جامعه» تلقی می‌کند، در یک بن‌بست تاریک قرار می‌گیرد. این احساس عمیق یأس، باعث می‌شود که فرد به جای درخواست کمک برای رهایی از درد، تنها راه ممکن را در پایان دادن به ریشه آن درد ببیند.

به گفته دکتر بهرامی، در این شرایط بحرانی، «آنها در واقع نمی‌خواهند خودشان را بکشند، بلکه می‌خواهند دردهایشان را بِکُشند.»

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
7 + 2 =

آخرین‌ها