به گزارش پیام خانواده عصر چهارشنبه ۱۹آبانماه مراسم تجلیل و تکریم از خانواده‌های فرزندپذیر با حضور جمعی از خانواده‌ها و فرزندانشان در دفتر معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری برگزار شد.

در این مراسم دکتر انسیه خزعلی معاون زنان و خانواده ریاست جمهوری با حدیثی ازپیامبر اکرم(ص) گفته‌هایش را آغاز کرد و گفت: پیامبر می‌فرماید علی جان خانواده ات را اینگونه عادت بده که بزرگی‌ها و بزرگواری ها را پیشه خودکنند و به دنبال برآوردن حاجت کسی باشند که در خواب است و حاجت خود را نمی داند. یعنی اینطور نباشد که کسی حاجت خود را مطرح کند و ما بعدا با خواهش و درخواست او به دنبال برآوردن آن باشیم . این یعنی کرامت و بزرگواری و رسیدن به زندگی طیب.

خزعلی درباره برگزاری و حضوردر این مراسم گفت: امروز یکی از بهترین روزهای زندگیم است که در حضور شما خوبانی هستم که بهترین نوع زندگی را انتخاب کردید و بهترین شیوه را برای اینکه دیگران را تحت حمایت بگیرید - و طعم زندگی خوب و خانواده را به آنها بچشانید . و شاید بسیاری از روزهایی که در این یرماه مسوولیت داشته‌ام به من گذشته بسیار سخت بوده است. چون بسیاری از دروها و رنج ها را دیدم به زندان رفتم زنان سرپرست خانوار و مشکلاتشان را دیدم زنان زندانی که بچه هایشان آواره بودند را دیدم و وقتی انسان این ها را می بینید ولی توان برطرف کردن آن را ندارد با آن زندگی می‌کند ، می خوابد، بلند می‌شود و فکرش آزاد نمی شود . و شایدیکی از زیباترین کارهایی که شما کردید این است که شما برخی از این بچه‌ها راتحت پوشش خودتان قرار دادید و فقط پوشش دادن با مال و امکانات کفایت نمی‌کند بلکه شما مزه زندگی وحیات و خانواده را که برای بسیاری از به چه ها حسرت است را به آنها چشاندید و من واقعا تبریک می‌گویم که چنین منشی را در زندگی انتخاب کردید و تبریک بالاتر به کسانی که بچه‌های معلول را انتخاب کردند و با جدیت دنبال درمان بیماری آنها هستند.

اردوی آموزشی برای آمادگی زوج‌های فرزندپذیر

یکی از خانواده‌های فرزندپرور که دوست نداشت هویتش مشخص باشد درباره فرزندپذیری‌اش اینطور بیان کرد:"خدا به من توفیق داد تا در ۱۸ سالگی یک روز تصادفی در یک پرورشگاه قرار گرفتم و روز خاصی را تجربه کردم. هفت هشت بچه به آغوش من آمدند و حتی مرا مامان صدا می‌زدند.این حس کمبود آغوشی که بچه هادارند ورای مادیات است تجربه شنیدن کلمه مادر در آن سن برای من خیلی جالب بود همچنین سوالاتی که بچه ها آن زمان درباره مادرم می‌پرسیدند.همه سوالات آنها نشان از کمبود خانواده بود و همین شد که آن روز مسیر زندگی مرا عوض کرد.

این مادر فرزندپذیر در ادامه گفت: ما می خواهیم جایی داشته باشیم که مانند یک اردوی تربیتی آموزشی برای کسانی که می‌خواهند وارد مسیر فرزندپذیری شوند باشد و آنها را برای این مسوولیت آماده کند. همچنین باید در کشورما بستر قانونی فراهم شود که به سمتی برویم که هیچ فرزندی در پرورشگاه  محصور نباشد تا این بچه ها کمبود نفش‌های خانوادگی را احساس نکننود. حتی کمبود کسی که از آنها بابت درسشان می‌پرسد. از این رو ما طرحی به نام زندگی پایدارداریم که از خانواده‌هایی که توان نگهداری فززندانشان را ندارند مواظبت شود تا بچه‌هایشان از محیط خانه دور نشوند.

قرار من و همسرم این بود که بچه‌ها را انتخاب نکنیم!

خانم اسکندرنژاد یکی خانواده‌های حاضر در مراسم درباره ماجرای فرزندپذیریش گفت: ما پسری متولد ۱۳۷۱ داشتیم  که متاسفانه سال ۹۴ به علت ایست قلبی درگذشت. ما تجربه یک فرزند خیلی خوب داشتیم  و و ضربه انقدرسنگین بود که فکر نمی کردیم دیگر بتوانیم نفس بکشیم
چون سن ما بالابود به توصیه یکی از دوستان بچه دار نشدیم و تصمیم به فرزندپذیری گرفتیم.
این مادر فرزند پذیر در ادامه گفت: خواهشا به چشم ترحم و کارخیر به بچه‌ها و ما نگاه نشود این کار نوعی فرزندآوری ست که ما آن را انتخاب کردیم اما من از مادر زیستی آن‌ها ممنونم از بچه ها ممنونم که اسم پدر و مادر را به ما برگردانند و از خدا ممنونم که این قدر کار ما با سرعت پیش رفت.

قرار من و همسرم این بود که بچه‌ها را انتخاب نکنیم چون بچه میوه نیست و برای همین قرار شد اولین پیشنهاد را قبول کنیم
ما روزهای خیلی خوبی با هم داشتیم بعد از ۸ ماه زندگی در آن محیطی که آماده کرده بودند بچه ها را به ما داداند همسرم خیلی دوست داشت و دائم می‌گفت نمی شود زودتر؟ من می گفتم یک بارداری خودش ۹ ماه می کشد.
خانم اسکندرنژاد از محتوای فیلم‌های تلویزیونی که به فرزندپذیری اشاره دارد گله کرد و گفت: "کاش فیلم‌های صداوسیما قبل از ساخت، فیلم‌نامه‌هایش درست بررسی شود و از کسانی که تجربه داشتند کمک بگیرند چون تصویر ارائه شده درست نیست مثلاً بچه ها ممکن است توقع کنند که یک دکتر یا سفیر بیاید.

اولویت بهزیستی زوجین باشد

محمدرضا خاکی والد دارای سه فرزند در متنی تقاضا کرد اولویت بهزیستی زوجینی باشند که نمی‌توانند بچه‌دار شوند.
محمدرضا کرمی یکی دیگر از والدین فرزندپذیرنیز درباره ماجرای فرزندپذیری خانواده‌شان گفت:
ما خودمان هم مرکز نگهداری از کودکان بی سرپرست و معلول داریم اما هیچ وقت خودمان نمی فهمیدم فرزندپذیری چگونه است وقتی دخترم را آوردیم بعد از دوماه تازه شروع به صحبت کرد. در حالی که در مرکز نگهداری ما که بهشت امام رضا (ع) است اصلا صحبت نمی‌کرد. ما در بهشت امام رضا چند سالی ست روی فرزندخواندگی کودکان معلول کار می کنیم و خوشبختانه خانواده‌های زیادی در سالهای اخیر برای پذیرش فرزند دارای معلولیت به ما مراجعه می‌کنند.

فاطمه طاعتی همسر آقای کریمی نیز درباره فرزندپذیریشان گفت:ما به تبع شغل همسرم خودمان هم دوست داشتیم این طعم شیرین  را بچشیم و واقعاً بعد از آمدن دخترم در بهمن سال گذشته زندگی ما زیرو رو شد.
دختر من بیماری کوتاه قامتی دارد این بچه‌ها دارای مشکلاتی هستند. و یکسری از خانواده‌ها این بچه هایشان را قبول نمی‌کنند و سر راه یا در پرورشگاه می‌گذارند. من این حرکت را برای حمایت از این بچه‌ها انجام دادم. در بهزیستی خیلی دوندگی کردم اما گفتند این ها را سالم می دانیم و بررسی نمی‌کنند من واقعا اشک می ریختم و متوسل به حاج قاسم می شدم که من می خواهم برای این بچه ها قدم بردارم خودتان راهی نشان بدهید. در این راه با انجمن کوتاه قامتها آشناشدیم و من گروهی زدم که دوستان کوتاه قامت و مادران دارای بچه کوتاه قامت در آن عضو هستند. تا به دغدغه‌های هم رسیدگی کنیم از مشکلات دارویی و درمانی و جسمی گرفته تا اشتغال آینده آنها
من خیلی دوست دارم که این بچه‌ها در جامعه مطرح شوند. تا در جامعه اذیت نشوند برخی به آنها کوتوله می‌گویند اما خود این بچه ها به خودشان می گویند کوتاه قامتان بلند همت.

بروکراسی‌های اداری اجازه نمی‌دهد به موقع بچه‌ها را درمان کنیم

آقای بارشی فرزندپذیردارای ۲ کودک نیز ضمن قدر دانی از کارکنان بهزیستی گله‌هایش را اینطور مطرح کرد:ما باید از کارکنان بهزیستی و شیرخوارگاهها قدردانی کنیم چون آنها از نزدیک درگیر هستند. من شاهدم که برخی با کارکنان بدرفتاری می‌کنند. در صورتی که ما باید آنها را تکریم و تجلیل کنیم.
از خانم خزعلی خواهش می کنیم که بخواهید بهزیستی کمی آسان بگیرد واقعا من برای فرزند دوم اذیت شدم به منی که حتی می گویم حتی تا ۵ فرزند تحت درمان می توانم به فرزندی بگیرم. اما این ۲ سال دویدن واقعا سخت است. من می‌خواهم رو به بهزیستی بگویم آن نوزاد بیمار را به من بده که من زود درمانش کنم چون خود شیرخوارگاه کلی بدهکاری دارد.
شیرخوارگاه حتی برای پول شیشه‌شیرو پوشک گیر است. بچه‌ها را به مردم بدهید. اجازه بدهید ما خادمی این بچه ها را بکنیم.

از ما تشکر نکنید؛ خدا به ما اینطور فرزند داده است

آقای حسینی یکی از والدین فرزندپذیر در رابطه با فرهنگ جامعه در خصوص فرزندپذیری گفت: باید بگویم که خدا به ما اینطوری فرزند داده است.وگرنه نه از ما تشکر کنید نه بگویید صواب کرده ایم.

خواهش‌مان این است که مدیران ارشد فرهنگسازی در سطح جامعه انجام دهند. ما جامعه کوچک خودمان را می‌توانیم کنترل کنیم اما از شما می خواهیم به کل جامعه یاد بدهید که چطور حرف بزنند و برخورد کنند و حتی از خدا بخواهند که به خودشان اینطوری فرزند بدهد.
ما به خاطر بروکراسی‌های اداری ۶ماه از حضور فرزندانمان را از دست دادیم. ما می توانستم در ۴ ماهگی فرزندانمان را داشته باشیم اما در ۱۰ ماهگی دوقلوهایمان را به خانه آوردیم.

ما از بچه‌هایمان قدردان هستیم!

رامین کیا یکی از مادران فرزندپذیر نیز در پایان جلسه صحبت کرد و گفت:من ۱۰ سال است دو فرشته به خانه‌ام اضافه شده ولی هنوز وقتی درباره شان میخواهم حرف بزنم نمی‌توانم احساساتم را کنترل کنم و گریه‌ام می‌گیرد بابت چیزهایی که به من گذشت. دخترهای من باعث شدند من وارد دوره‌ مربی زندگیlife Coaching شوم. من معتقدم ما کفیل آنها نیستیم بلکه معتقدم تنها کفیل همه ما خداست.
من مدتها در مراکز بهزیستی کار کردم و معتقدم هر که این جاست وظیفه ای روی دوشش بوده است.
خیلی به ما می‌گویند که آفرین ولی ما باید از بچه هایمان قدردانی کنیم.چون بسیاری از توانایی‌های ما فقط و فقط در بستر خانواده شکوفا می شود و ما این فرصت را پیدا کردیم. من باور دارم تک تک آدم‌های جهان هستی نمادی از اسماء الله هستند. و هر کدام در زندگی مان راه و مسیری داریم.
 

در پایان نشست از خانواده‌های شرکت کننده با هدایایی تقدیر و تشکر شد و قرار شد خانواده‌ها حرفهایی را که بهتر است در محیط بسته و بدون حضور بچه‌ها گفته شود به شکل خصوصی با دکترخزعلی مطرح کنند.

انتهای پیام/