به گزارش پیام خانواده رئیس موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی، در مراسم افتتاح بخش بینالملل اولین کنفرانس بینالمللی «خانواده و تربیت معنوی» که در بخش مشاوره قرآن بنیان بیست و نهمین نمایشگاه بینالمللی قرآن کریم برگزار شد، اظهار داشت: تجربه ما این است که قصه یک مقدمه دارد و ذهن خواننده را وارد فضای قصه می کند تا آمادگی ورود به قصه را پیدا کند که معمولاً این مقدمه به شکلهای مختلفی ارائه میشود. یکی از نکاتی که جنبه تربیتی و آموزشی دارد این است که قصه های قرآن بدون مقدمه شروع میشود و آن هم با طرح سوال است. روش قرآن اینگونه است که در بسیاری از قصه ها مثلاً قصه موسی و فرعون که تقریباً در ۳۰ سوره این داستان تکرار شده است در سوره های مکی و مدنی به کار رفته است.
در قصه گفتن باید مخاطب را تشنه نگه داشت و عطش شنیدن ایجاد کرد تا داستان را بشنود. از میان درس های مختلف مکتب قرآن که کاربرد تربیتی برای خانواده دارد، استفاده اثربخش از قصهگویی نیز نیازمند کار هنری است
معاون وزیر علوم افزود: شروع این داستان با طرح پرسش است. مثلاً در سوره طه می فرماید آیا داستان موسی را شنیده ای و این پرسش برای ورود به قصه ای است که برای تربیت مخاطب کمک میکند. سوره های قرآن به دنبال پیام واحد هستند و این داستان همان پیام را دنبال میکند.
وی ادامه داد: بنابراین در داستان حضرت موسی یک برش را انتخاب میکند که با فرازی از آن موضوع مناسبت داشته باشد مثلاً چرا گفت آیا داستان موسی را شنیده ای. یعنی اینکه این سوال را پرسید تا مخاطب بگوید نمی دانم.
این استاد دانشگاه افزود: علامه طباطبایی میگوید این پرسش به دنبال تشویق مخاطب است. بنابراین در قصه گفتن باید مخاطب را تشنه نگه داشت و عطش شنیدن ایجاد کرد تا داستان را بشنود. از میان درس های مختلف مکتب قرآن که کاربرد تربیتی برای خانواده دارد، استفاده اثربخش از قصهگویی نیز نیازمند کار هنری است.
وی افزود: امروز پس از تجربه طولانی هنرپیشه گان و کارگردانان میبینیم که مثلاً در سریال های تلویزیونی ابتدا نشانهها و حرکتهایی را نشان میدهند که در آینده چه اتفاق هایی خواهد افتاد و مخاطب را تشویق میکند تا داستان را دنبال کند. یکی از شیوههای تربیتی قرآن استفاده هنرمندانه از قصهگویی مبتنی بر خلاقیت است.