به گزارش پیام خانواده یکی از اقداماتی که دولت سیزدهم در تلاش است تا در حوزه سینما از آن رونمایی کند، مدرن‌سازی سینماها و بهره‌مندی شهرهای بالای ۵۰ هزار نفر از این نعمت است. اقدامی که طی روزهای گذشته توسط معاون فناوری و مطالعات سازمان سینمایی نیز تائید شد تا نهضت سالن‌سازی این‌بار در شهرهای بالای ۵۰ هزار نفر اجرایی شود.
طبق بررسی‌های خبرنگار ایرنا، تعداد شهرهایی که بالای ۵۰ هزار نفر جمعیت دارند و از نعمت سینما محروم هستند، ۷۳ شهر است و اگر این شهرها، تا پایان سال آینده، دارای سینما شوند، اتفاق بسیار خوبی در حوزه سخت‌افزاری سینما رخ خواهد داد.
البته که دولت سیزدهم، اهتمام ویژه‌ای در حوزه ساخت سالن از خود نشان داده است به‌طوری‌که از تیرماه سال گذشته تاکنون، تعداد ۱۰۶ سالن جدید به بهره‌برداری رسیده است و در حال حاضر نیز ۳۰۰ سالن دیگر هم در مراحل مختلف ساخت قرار دارند که از این تعداد، ۸۰ سالن آماده افتتاح هستند یا در مراحل نهایی آماده‌سازی قرار دارند.
در حال حاضر، ۳۰۰ سالن در مراحل مختلف ساخت قرار دارند که از این تعداد، ۸۰ سالن آماده افتتاح هستند یا در مراحل نهایی آماده‌سازی قرار دارندنکته مهمی که باید در حوزه ساخت سالن مورد توجه قرار بگیرد آن که، همان‌گونه که ساخت سالن های جدید، اتفاق مبارکی در سینمای ایران به حساب می‌آید، اما ضرورت مهم‌تر در این حوزه، ترمیم سالن‌های کهنه و قدیمی و عدم‌اجازه برای خارج شدن این سینماها از ناوگان سینمایی کشور است.
بسیاری از این سینماها، به لحاظ جغرافیایی در نقاط استراتژیکی قرار دارند و به لحاظ نوستالژیک، یادآور خاطرات خوبی برای مردم هستند بنابراین اگر سیاست به این منوال باشد که این سینماها از چرخه خارج شوند و سینماهای جدید به ناوگان افزوده شوند، در عمل، اتفاق چندانی در سینما رخ نداده است و تدبیر آن‌جایی است که در کنار حفظ این سینماها، به فکر تقویت ناوگان سینمایی کشور و افزایش کمی آن بود.
در حال حاضر در کشور ۳۵۰ سینما با ۶۸۲ سالن وجود دارد؛ همچنین ۱۵ پروژه با ۴۴ سالن نمایش در حال بازسازی است که با توجه به سرعت مناسب بازسازی، پیش‌بینی می‌شود که این سینماها تا پایان سال ۱۴۰۱ به سالن‌های فعال کشور اضافه شوند.
اگر این برآوردها به درستی عینی شوند، قول سینمایی دولت سیزدهم در رساندن تعداد سالن‌های کشور به ۱۰۰۰ سالن، قبل از آن‌که عمر این دولت به نیمه برسد، محقق شده و این اتفاق می‌تواند دست سینمای ایران را در افزایش تولید و اکران فیلم‌ها، تا حدود قابل‌توجهی باز بگذارد.
فارغ از این امکان، ۱۰۰۰ سالن، عدالت بیشتری را در آمایش سرزمینی ایفا می‌کند و طی آن، مردم نواحی مختلفی از کشور، از نعمت تماشای هم‌زمان فیلم برخوردار می‌شوند.
این اتفاق، با تمام برکاتی که با خود به همراه دارد، سینمای ایران را یک قدم در مسیر صنعتی شدن به جلو پیش برده و استانداردهای حرفه‌ای آن را ارتقا می‌بخشد.