از دانشگاه پراگ تا سپند، شهیدی برای ایران

سال ۱۳۵۵ که با پسرعمویش وارد دانشگاه شیراز شد خبر پیچید «دو برادر آمده‌اند؛ یکی مهندسی را قرق کرده، دیگری پزشکی را.» اما «سعید برجی» خطری برای کسی نداشت؛ تمام وجودش مهربانی بود و اراده‌ای رشک‌برانگیز برای پیشرفت وطنش؛ که او را تا ۶۸ سالگی و آخرین روز زندگی‌اش در ۲۳ خرداد ۱۴۰۴ پای ایران نگه داشت.