به گزارش پایگاه خبری پیام خانواده؛ محسن کاویانی در واکنش به جنایات رژیم صهیونیستی، شعر تازه‌ای به نام «این روایت کمی ز آینده‌ست» سروده و با توصیف سال ۱۴۵۷، آینده سرزمین‌های اشغالی را روایت کرده است.
در ادامه شعر کاویانی را با هم می‌خوانیم؛
*
خواهران و برادرانِ عزیز
دشت سَرمستِ گفتگوی شماست
بوده روزی برای خود شهری
تلِ خاکی که پیشِ روی شماست
*
تلِ خاکی که سال‌هایی دور
بینِ کَفتارها رها شده بود
این مکان در حدودِ یکصد سال
از فلسطینِ ما جُدا شده بود
*
در همین خطّه دستِ مَکرِ یهود
آمد و غاصبانه کشور ساخت
سرزمینِ بزرگِ پارس ولی
این مکان را به رسمیت نشناخت
*
گرچه در این دیار چندین سال
موشِ بی لانه، لانه‌سازی کرد
هی گذشت و گذشت تا اینکه
با دُمِ شیر، موش بازی کرد
*
ناگهان شیر با غضب غُرّید
عرصه لبریزِ خون‌فشانی شد
یک شَبه پایتخت این کشور
جزوِ آثارِ باستانی شد
*
رهبرِ ما در آن زمان فرمود:
ما شکستِ یهود را بَلدَیم
در همان شب، دقیق اینجا را
گفته بودند می‌زنیم و زدیم
*
در همان شَب که رفت رَعد آسا
تا ثُریّا طنینِ یا حیدر
اسمِ این نقطه بعد از آن حمله
شد خیابانِ فاتحِ خیبر
*
آن طرف پیشِ مسجدالاقصیٰ
قبة الصَخره خوب معلوم است
جای جایِ مسیرمان خونِ
کودکان و زنانِ مظلوم است
*
دلخوشِ لطفِ جِنیّان بودند
فکرشان خاتمِ سلیمان بود
روی نقشه نماند اسرائیل
رهبرِ ما درست می‌فرمود
*
خواهران و برادران! آن سو
قدس پیداست، بَه چه نورانی‌ست
اسمِ میدانِ اصلیِ این شهر
ژنرال قاسمِ سلیمانی‌ست
*
این محل بوده قبله‌ی آنها
که شده جایِ مَردمِ عاشق
برقرار است جُمعه‌ها نُدبه
پیشِ دیوارِ نُدبه‌ی سابق
*
در همین نقطه جمع می‌گردیم
بعدِ صَرفِ نهار، بعدِ نماز
جای بعدی مزارِ حاج احمد
بهترین جا برای سوز و گداز
*
قُلدرانِ جهان همه رفتند
خطّه‌ی پارس ماندنی‌تر شد
بعد از آن اتفاقِ طوفانی
درسِ تاریخ خواندنی‌تر شد
*
پرچمی که همیشه پابرجاست
پرچمِ کشورِ دلیران است
آنچه بوده است و هست و خواهد بود
تا همیشه شکوهِ ایران است...