به گزارش پیام خانواده، اعتیاد و وابستگی به هر نوع مواد مخدری ، نوعی اختلال و بیماری محسوب می شود که شامل الگوهای نامناسب وابستگی به مواد است زمانی که فرد کارکردهای زندگی عادی خود را از دست داده و جنبه های مختلف زندگی اش مورد تخریب قرار می گیرد، در واقع اعتیاد هم وابستگی جسمی و هم روانی دارد و فردی که درگیر آن می شود حالت های مختلف افسردگی و اضطراب تا دردهای بدنی و مشکلات جسمی را تجربه می کند.

اعتیاد و وابستگی به مواد از سیگار گرفته تا سایر مواد توهم زا ، روانگردان و ... در بین گروه های مختلف سنی در جوامع دیده می شود و علل مختلفی هم از سوی آسیب شناسان در زمینه درگیری مواد وجود دارد اما یکی از اقشار آسیب پذیر در این زمینه که ممکن است به دلیل بی توجهی خانواده درگیر مواد شوند، نوجوانان هستند که متآسفانه زمانی که خیلی از آنها درگیر می شوند و خانواده ها متوجه می شوند، تازه والدین می گویند که اصلا حالت های فرزندشان را نمی شناختند یا کاش کسی بود که علائم و نشانه ها را به آنها گوشزد می کرد.

اما خیلی اوقات دیگر شرایط سخت شده و مشکلات زیادی پیش روی نوجوان و جوان خانواده برای ترک مواد است، هر چند همان زمان نیز با کمک والدین اتفاقات مثبتی در زندگی او برای ترک مواد می تواند بیافتد. بنابراین بهترین حالت این است که والدین و خانواده هایی که نوجوان و جوان در خانه دارند همیشه حواس جمع باشند و اقدامات پیشگیرانه را انجام دهند که این خیلی بهتر از درمان است.

*از کجا شک کنید که نوجوان یا جوانتان درگیر اعتیاد شده است؟

نشانه های اعتیاد در نوجوانان می تواند همراه با بروز تغییراتی در رفتار، ظاهر و سلامتی او باشد. باید هر نوع تغییر در رفتار و حتی ظاهر نوجوان مورد توجه قرار گیرد و خانوداه با دقت آنها را مد نظر داشته باشد، بنابراین خانواده ها باید بدانند که نشانه های اعتیاد را در فرزند و نوجوان خود از روی چه عواملی شناسایی کنند و به همین دلیل چند عامل، نشانه و تغییر در رفتار و ظاهر نوجوان را بررسی کنند.

1-تقاضای پول تو جیبی بیش از حد معمول

 نخستین نشانه که باید به نوجوان در مبحث اعتیاد شک کرد، این است که نوجوان به تازگی درخواست بیش از حد و اندازه  تامین پول از پدر و مادر را دارد و برای گرفتن پول تهیه و خرید مواردی مانند کتاب و سی دی و دیگر اقلام بهانه می کند که قبل از آن تقاضای چنین مواردی را نداشت و این موارد به نظر می رسد که بیش از مصرف او است.

2-گوشه گیری و انزوا یا بالعکس 

گوشه گیری و انزوا و حتی پر حرفی یکی دیگر از نشانه های احتمال درگیر شدن نوجوان به دام اعتیاد می تواند باش.

خانواده مطرح می کنند که به تازگی مشاهده می شود تغییری در رفتار نوجوان رخ داده که وی نسبت به گذشته گوشه گیر و منزوی شده است یا اینکه حتی خیلی پر حرف شده، رفتاری که قبل از این در وی مشاهده نمی شد و همه اینها می تواند نشانه ای از اعتیاد باشد که موجب تغییر در رفتار وی شده است و باید مورد توجه قرار گیرد، چرا که مصرف برخی از مواد روانگردان مانند شیشه می تواند موجب کم اجتماعی بودن یا بیش از اندازه پرحرفی در نوجوان شود.

این نکته را والدین باید مدنظر قرار دهند که هر نوع تغییر کوچیکی دلیل بر اعتیاد نیست گاه دیده می شود که والدین با شک های بیخودی خود نوجوان را از خود طرد می کنند مدام لباس های او را می گردند یا درباره دوستانش تحقیقات افراطی یا دخالت های بیجا می کنند. والدین باید بدانند که همه چیز باید با برنامه و صحیح و دوستانه پیش برود نه با جنگ و دعوا. درباره این نشانه ها اگر همه چیز افراطی بود مثل پرحرفی های زیاد یا انرژی که قبلا از بچه تان سراغ نداشتید یا حتی افسردگی که او پیشتر نداشته، حتما می بایست با یک روان شناس در این زمینه صحبت کنید و یا با پزشک در میان بگذارید.

3-اشتهای کم یا زیاد

اشتهای زیاد یا کم اشتهایی هم می تواند یکی از نشانه های اعتیاد در نوجوان باشد، چراکه نوجوان در گذشته این نوع رفتارهای غذایی را نداشت و برخی از مواد اعتیاد آور در مصرف کنندگان موجب ایجاد اشتهای زیاد و یا برعکس موجب کاهش اشتها می شوند. باز هم تاکید می شود که همین اشتهای کم یا زیاد می تواند عللی چون استرس ، اضطراب  و مشکلات فردی یا حتی افسردگی هم باشد دلیل نمی شود که هر بی اشتهایی یا پراشتهایی مبنای اعتیاد داشته باشد می بایست یک بازه زمانی همراه با تحقیقات دیگر را در نظر داشته باشید.

یکی دیگر از نشانه هایی که باید به اعتیاد در نوجوان شک کرد، شامل تغییراتی مانند بروز افسردگی یا پرخاشگری در نوجوان است. نوجوان ما قبل از این آرام و اجتماعی بود اما بتازگی تغییراتی رفتاری مانند افسردگی و پرخاشگری در او مشاهده می شود.

حال با توجه به همه این علائم می بایست خیلی با دقت و دوستانه رفتار کنید و زمانی که پی به این مشکل در نوجوان خود بردید، موارد زیادی را رعایت کنید مثل اینکه با خشونت وارد نشوید، سعی نکنید با جنگ و دعوا یا حتی طرد نوجوان از منزل عمل کنید چراکه همه چیز بدتر از این می شود و زمانی که پی بردید به این مشکل بهتر است با یک روان شناس و درمانگر اعتیاد صحبت کنید تا به شما در زمینه همراهی با جوانتان راهنمایی کنند و خدایی نکرده مشکلی پیش نیاید که دیگر قابل جبران باشد.

مسئله مهم این است که زمانی با این بحران روبه رو شدید بدانید تنها شما نیستید که برای فرزندش این اتفاقات افتاده و خانواده های دیگری هم هستند که درگیر این مسئله شده اند و سپس اینکه فکر کنید چطور می توانید نوجوان و جوانتان را از این شرایط خارج کنید.

اما در زمینه  پیشگیری بهتر است از همان زمانی که بچه دوستان زیادی در دوره نوجوانی پیدا می کند با او رفیق باشد ، اینقدر که مسائلش را با شما درمیان بگذارد تا اینکه از خانه فراری باشد و تنها با دوستانش صحبت کند یا اینکه مدام در تلفن همراه و شبکه های مجازی باشد و به او آموزش دهید که بتواند از خودش در محیط بیرون از منزل مراقبت کرده و جسم و روحش را سلامت نگه دارید. خانواده ای که خودش درگیر سیگار و مسائل دیگر اعتیادی است چطور می تواند انتظار داشته باشد فرزند سالمی تحویل جامعه دهد؟

پس اول خود والدین می بایست همه چیز را رعایت کنند و سپس به فرزندشان آموزش دهند که در محیط بیرون از خانه از خودش مراقبت کرده و در برابر هر به اصطلاح دوست نمایی که به او تعارف سیگار یا هر مواد دیگری را می کنند، بتواند نه بگوید و به عبارتی مهارت «نه گفتن» را داشته باشد بدون اینکه تصور کند عزت نفسش پایمال شده است.

انتهای پیام/