به گزارش پایگاه خبری پیام خانواده؛ رئیس جمهور آمریکا در جریان سفر منطقه‌ای خود، با بزرگنمایی تهدیدات ماهوی و کارکردی علیه جمهوری اسلامی ایران تلاش کرد تا اعراب حوزه خلیج فارس را وادار به دادن امتیازات مالی و اعتباری بیشتر به واشنگتن کند.
این رویکرد مقامات آمریکایی مسبوق به سابقه بوده و از روسای جمهور دموکرات تا جمهوریخواه همواره در باج‌گیری خود از اعراب به همین فرمول راهبردی، رفتاری و گفتاری استناد نموده‌اند. دونالد ترامپ که به قطر سفر کرده بود خواستار کمک رهبران این کشور برای حصول توافق هسته‌ای با تهران شد و گفت که وضعیت کنونی «واقعا خطرناک» است!
واقعیت امر این است که مصدر خطرآفرینی‌های مزمن و مستمر برای منطقه نه در غرب آسیا و ایران، بلکه در آن سوی آتلانتیک قرار دارد! خلق بحران‌های مستمر امنیتی و منطقه‌ای و حمایت از تروریسم تکفیری، همان هدف و فرمولی است که ترامپ قصد دارد در برهه حساس کنونی به آن استناد کند.
نباید فراموش کرد که در فرامتن "صلح واقعی"، بهانه اصلی آمریکا جهت مداخله‌گرایی منطقه‌ای و (به قول خود ترامپ) دوشیدن گاوهای شیرده ایالات متحده از بین می‌رود. اصلی‌ترین هدف ترامپ در سفر به غرب آسیا، بازتولید تهدیدات کاذب (مبتنی بر جایگاه و نقش منطقه‌ای ایران) و ارائه آدرس‌ها و نشانه‌های تهدیدآمیز خطاب به کشورهای عربی منطقه بوده است.
این در حالیست که جمهوری اسلامی ایران در عرصه دیپلماسی منطقه‌ای خود و روابط با همسایگان، بارها تاکید کرده که صلح پایدار در منطقه صرفاً خروجی و نتیجه هم‌گرایی و هم‌افزایی بازیگران منطقه با یکدیگر و جلوگیری از مداخله‌گرایی بازیگران فرامنطقه‌ای و در رأس آن‌ها آمریکاست.
این فرمول منطقی، بارها از سوی ایران در مذاکرات رسمی و غیررسمی با سعودی‌ها، اماراتی‌ها و قطری‌ها مورد تاکید و توجه قرار گرفته و نکته اساسی اینجاست که کشورهای منطقه نیز نسبت به نیت واقعی ایران درخصوص ایجاد صلح دائمی در منطقه آگاه هستند.
با این حال، وابستگی نظامی-امنیتی کشورهای منطقه به واشنگتن، مانع از تبلور نگاه واقع‌بینانه از سوی آن‌ها در قبال تحولات زیربنایی و روبنایی در غرب آسیا شده است.
بر همین اساس، پیام علنی ترامپ برای کشورهای حوزه خلیج فارس را می‌توان به شرح زیر فرمول‌بندی نمود:
اگر کشورهای عربی منطقه خواستار عدم مداخله‌گرایی مزمن و سلبی واشنگتن و مواجهه با بحران‌های عمیق امنیتی هستند، لازم است به کاخ سفید باج دهند! این باج‌خواهی، ریشه در روابط سیاست خارجی امریکا در منطقه و نظام بین‌الملل دارد. شاید صرفاً تنها تفاوت ترامپ با روسای جمهور دیگر آمریکا در شکل و مختصات ظاهری این باج‌خواهی باشد: جایی که رئیس جمهور کنونی آمریکا ابعاد، عمق و کمیّت این باج‌خواهی را بیشتر ساخته و ابایی از ابراز این مسئله در نزد افکار عمومی دنیا و منطقه ندارد.
بنابراین، نباید پدیده اخیر (سفر ترامپ به منطقه غرب آسیا) را منحصر به فرد دانست یا آن را نقطه عطفی مهم در تاریخ مناسبات کاخ سفید و اعراب مورد تجزیه و تحلیل قرار داد.