به گزارش پایگاه خبری پیام خانواده؛ چه بسیار نابغه ها و نخبه گانی که در تب شهرت و بلند پروازی درخشیدند، اما در سرمای غرور خاموش شدند.

بنده به جهت شغل و حرفه ام، با نخبه گان و نابغه های زیادی سرو کار داشته ام، اما مجید چیز دیگری بود با همه فرق داشت… خیلی هم فرق داشت. ذهنش چون آینه‌ای زلال بود، پر از ایده، پر از فهم.

🔻و اما دلش؟

صاف و زلال، آرام همراه با اطمینان ، سرشار از مهربانی، فروتنی و اخلاق.

مجید تجن جاری به معنای حقیقی یک انسان بود، مصداق حقیقی انسانیت در وجودش نهفته بود.

🔻در روزگاری که هوش را به قیمت تجارت می‌سنجند، او بی ریا و بی‌هیاهو ثابت کرد که می‌توان نابغه بود و در عین حال از مدار اخلاق و انسانیت دور نماند.

🔻خلوت های زیادی با مجید داشتیم و صحبت های فراوانی که از دل برایم بیان می کرد ، بعضی وقت ها درد دل می کرد، برخی مواقع از ناملایمات روزگار و برخی آدمها و اطرافیان، سخن می گفت،اما همیشه دلش برای کاری که می کرد قرص و محکم بود.

🔻او نبوغ را نه برای برتری، که برای خدمت به مردم و جوانان و نوجوانان می‌خواست. همین است که نبودنش، تنها خاموشی یک ذهن بزرگ نیست؛خاموشی یک قلب مالامال از مهر و محبت است.

🔻بارها به من می گفتم؛ عشقم این است که از کودکان و نوجوانان، نخبه ای بسازم تا چونان ستاره ای در ایران و جهان بدرخشند.

🔻گر چه هنوز باورم نمی شود که دوست عزیز و شریفی را از دست دادم. فراقش برایمان سخت است اما اینکه عمر کوتاه و بابرکتش به شهادت ختم شد مقداری دلمان را آرام می کند.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.......

🔸دکتر عباس نصیری فرد - استاد دانشگاه، دوست و همکار دکتر تجن جاری