"به گزارش پیام خانواده  حکمرانی نو مبتنی بر دو اصل خداباوری و مردم‌باوری و مکتب امام یعنی عدالت و معنویت و عقلانیت بوده و کارآمدی ارزش کانونی آن هست؛ زیرا ما کارآمدی را حق‌الناس می‌دانیم، در حکمرانی نو نه‌تنها کارآمدی را حق‌الناس می‌دانیم؛ بلکه زمان را برای ادای تکلیف و انجام‌وظیفه مهم و اساسی می‌دانیم چرا که اگر کارآمدی در زمان خود و جغرافیای خود اتفاق نیفتد ارزش ندارد، کسی که آرزوی ماشین‌دار شدن را در سن جوانی داشته باشد اگر ما در ۴۰-۵۰ سالگی آن را برایش فراهم کنیم هیچ ارزشی ندارد." این‌ها بخشی از صحبت‌های باقر قالیباف در مراسم روز دانشجوی امسال است که 15 آذرماه برگزار شد.

صحبت از حکمرانی نو و کارآمدی واژه‌ای است که این روزها بارها از سوی رئیس مجلس شورای اسلامی مطرح شده است و از همین رو در خصوص مؤلفه‌های حکمرانی کارآمد با دکتر شاهین صادقی نسب استاد دانشگاه تهران و کارشناس مسائل سیاسی به گفتگو نشستیم که در ادامه می‌آید:
سال‌ها است که در خصوص تغییرات ضروری که نیاز داریم در شیوه حکمرانی صحبت کردیم و تلاش کردیم که ضرورت آن را به سیاستمداران گوشزد کنیم.

باید قدر جوانان و نوجوانان را دانست

در مقطع کنونی نیز وقتی که جوانان و نوجوانان اهل تحلیل هستند باید قدر آن را دانست و به پشتوانه این جوانان تغییرات را ایجاد و شیوه حکمرانی را اصلاح کنیم.
در واقع کارآمدی، شایسته‌سالاری و مردم‌سالاری سه اصل اساسی هستند که بارها از سوی مقام معظم رهبری بیان شده و باید در تمامی ارکان نظام و قوای سه‌گانه پیاده‌سازی شود به‌عبارت‌دیگر تحقق یک حکمرانی خردمندانه با وجود کارکرد فصل الخطابی و بن بست شکنی رهبری امری در دسترس است.

نظر مردم را جلب کنیم

در چارچوب حکمرانی مردمی و خردمندانه باید به 5 سؤال اساسی پاسخ بدهیم:
در حکمرانی مردمی و خردمندانه رویکرد ما این باشد که نظر مردم را جلب کنیم به‌طوری‌که باید در بین 85 میلیون ایرانی به اجماع برسیم.
اولین سؤال این است که زندگی خوب چیست و قرار است این زندگی خوب و مدینه خوب یا این شهر آرمانی چه مشخصات و ویژگی‌هایی داشته باشد؟
هدف هر نظام حکمرانی رضایت مردم و تأمین زندگی آبرومندانه آن‌ها است، این زندگی خوب چه ویژگی‌هایی دارد و مردم باید بگویند در ابعاد مختلف چه نوع زندگی می خواهند؟
در این میان یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های دین اسلام توجه به مردم است در جایی که امام اول امیر المومنین (ع) سال‌ها خانه‌نشین است به دلیل این که مردم نمی‌خواهند.

آن چیزی که مردم می‌خواهند مهم است

وقتی تکلیف ما مشخص شد حال به سراغ سوال بعدی می رویم که معطوف به سیاست‌گذاری است. معیارهای این سیاست‌گذاری نظر مردم خواهد بود.
در این مرحله افراط‌گرایی و جریان‌های افراطی باید در دورترین مکان ممکن باشد و نباید در سیاست‌گذاری دخالت داشته باشند چرا که امروز اقلیت افراط‌گرا بالاترین صدمات را به کشور زده‌اند.

چه کسانی شایستگی حکمرانی را دارند؟

سؤال سوم این است که چه کسانی شایسته حکمرانی را دارند؟ از نظر ما افراد شایسته چه کسانی هستند؟ این که ما نیروهای کلیدی و اساسی را از یک دانشگاه و طیف خاصی بیاوریم نمی‌توانیم امور مردم را نظر مردم را سامان دهیم.
به‌عبارت‌دیگر شایسته‌سالاری به معنای نخبه‌پروری و حضور نخبگان در دستگاه‌های اجرایی است.

سؤال بعدی تفکیک قوا و نظام توزیع قدرت چگونه باشد، آقای مونتسکیو یک تقسیم‌بندی را دارد که ما هم داریم قوه قضائیه، مقننه و مجریه این بر اساس دنیای تکه‌تکه کردن و تکه سازی تفکر نیوتنی است
یکی از بزرگ‌ترین ایرادتی که این تفکر دارد این است که با جداسازی‌های افراطی برآیند حکمرانی صدمه خورده است.

سیاست‌گذاری باید در جایی باشد که اجرا می‌شود

این که مجلس سیاست‌گذاری کند و دولت اجرایی کند در عمل شکست می‌خورد و شکل خورده است.
سیاست‌گذاری باید در جایی باشد که اجرا می‌شود و مجلس به اصلی‌ترین کارش که همان نظارت است بپردازد، مجلس با چشمان بیدار باید دولت را زیر نظر بگیرد؛ اما مجلس اگر مرتباً قانون‌گذاری کند به جایی نمی‌رسد.
مجلسی در رأس امور است که ناظر است البته در موارد حساس و سیاست‌های کلان باید به نمایندگی از مردم حق وتو داشته باشد
سؤال آخر موضوع تمرکزگرایی و تمرکززدایی است این که ما قرار است با عنایت به پاسخ‌دادن به سؤالات قبلی میزان اختیارات حکمرانان محلی را چگونه تعریف کنیم و درجه تمرکز تصمیم‌گیری‌ها در دولت مرکزی تا چقدر باشد؟
این‌ها همه سؤالات اساسی است که بایستی به آنها پرداخته شود و تا زمانی که به این سؤال‌ها پاسخ ندهیم نمی‌توانیم درک صحیحی از حکمرانی داشته باشیم. اساساً آن چیزی که بدون رعایت این چارچوب پدید می آید حکمرانی روزمره گی و آشفته ما است.
امروز رئیس مجلس شورای اسلامی در این مهم پیش‌قدم شده‌اند مسلماً درک ایشان قابل‌تحسین است و باید حکمرانان با ایشان همراهی کنند.


انتهای پیام/